Bóbrka coraz bliżej UNESCO

Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce przygotowuje się do wpisu na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Sprawa ciągnie się od lat, ale w przypadku wpisu na listę UNESCO procedury muszą trwać.

- Jako muzeum i Fundacja Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce musimy robić wszystko z wytycznymi. Teraz można już powiedzieć, że za nami pierwszy kamień milowy i pierwsze drzwi otwarte do osiągnięcia upragnionego celu - informuje Barbara Olejarz, dyrektor Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce.

Kopalnia ropy naftowej w Bóbrce trafiła bowiem na narodową Listę Informacyjną (Tentative List). W uzasadnieniu napisano, iż "Miejsce to ma istotną wartość historyczną i naukową, ponieważ oferuje kompleksowy wgląd w globalne początki wydobycia ropy naftowej. Ilustruje również rozwój nowego przemysłu i nowej dyscypliny nauki i techniki: przemysłu wydobywczego ropy naftowej i "sztuki" inżynieryjnej, która miała ogromne znaczenie dla rozwoju światowej cywilizacji".

Dyrektor Barbara Olejarza zaznacza, iż trzeba jednak pamiętać, że przed muzeum w Bóbrce kolejne kamienie milowe. W 2026 roku będą przygotowywania do kolejnego etapu, jakim będzie złożenie wniosku oraz ocena złożonych dokumentów.

- Nie będą to jeszcze wizyty studyjne obserwatorów i specjalistów UNESCO. Będzie analiza dokumentów, czy spełniamy warunki, które UNESCO uznaje za istotne. Głównym warunkiem jest wyjątkowa uniwersalność i my składając dokumenty na Listę Informacyjną, musieliśmy wykazać, że Bóbrka jest wyjątkowym miejscem. To tutaj zaczął się przemysł naftowy. Oczywiście zdajemy sobie sprawę, że tych miejsc na świecie mogło być więcej, ale na ten moment niewiele tych miejsc zostało odnalezionych i niewiele państw zgłosiło chęć wpisania na listę UNESCO - tłumaczy Barbara Olejarza.

Dodaje również, że wyjątkowe dla Bóbrki jest to, iż ocalały budynki i urządzenia pochodzące z czasów pionierskich.

- Tutaj mamy cały czas działająca kopalnię. Wchodząc w naszą muzealną przestrzeń starej kopalni, możemy się przenieść do połowy XIX wieku. Wszystko bowiem przetrwało w formie nienaruszonej, a jeżeli coś się nawet zmieniło, to w sposób naturalny - mówi Barbara Olejarz (na zdjęciu).

Muzeum w Bóbrce przy staraniach o wpis na listę UNESCO współpracuje od kilku lat z kopalnią ropy naftowej w Kanadzie, która też chciałaby się znaleźć na tej liście. Jest troszeczkę młodsza od tej w Bóbrce, ale jest do niej bardzo podobna.

- Jest rzeczą niesamowitą, że w tym samym czasie, na dwóch kontynentach ludzie wymyślili coś bardzo podobnego. Jest cały czas w rękach tej samej rodziny i cały czas odbywa się tam wydobycie ropy - podkreśla dyrektorka muzeum w Bóbrce.